دراین تحقیق یک چهارچوب کمی تحلیلی بوسیله سیستم های پشتیبان تصمیم گیری در مواجهه با برنامه های کاهش ریسک جهت تخصیص بودجه محدود به برنامه های کاهش ریسک پیشنهاد و توسعه داده می شود تا با کمترین هزینه بیشترین میزان مخاطرات با انتخاب بهترین ترکیب از برنامه های واکنش ، میزان ریسک کلی پروژه حداقل گردد . همچنین از ماتریس طراحی ساختار جهت شناسایی تعاملات ریسک ها استفاده می شود که منجر به طراحی و تولید مدل ریسک شبکه ای می گردد. خروجی اصلی این پروژه تحقیقاتی الگوریتم طراحی و توسعه مدل تخصیص منابع به مدل ریسک شبکه ای تحت شرایط محدودیت منابع( منابع مالی وبودجه) است به شرح مدل پشتیبانی تصمیم که در پی می اید ارائه خواهد شد : شناسایی مدل ریسک شبکه پروژه ، تعریف تابع هدف جهت حداقل مینیمم سازی ریسک کل پروژه ، شناسایی و تعریف محدودیت منابع (مالی و بودجه) جهت پاسخ به واکنش های ریسک ، شناسایی پاسخ ها و اقدامات بالقوه وبهینه سازی برنامه های واکنش به ریسک.

مقاله حاضر در سال 97 به کوشش محمد جواد رعنائی علی آبادی، کاوه خلیلی دامغانی و ناصر جاوید به نگارش در آمده و در چهاردهمین کنفرانس بین المللی مدیریت پروژه منتشر گردیده است.

[wpdm_package id=’2997′]

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *